بایگانی ماهیانه: فوریه 2009

ماهی یک بار، وقتی ماه کامل است،‌ جایی در جنگل‌های اطراف دانشگاه – رد همین رودخانه کنار خانه ما را که بگیری- دورهم جمع می‌شوند. حوالی ساعت یازده. بعد یک حلقه درست می‌کنند که اندازه‌اش بسته به شب‌زنده‌داران آن شب … ادامه‌ی خواندن→

حرف حمید هامون که می‌گوید: «آخه اگه من اون باشم که تو میخوای که دیگه من من نیستم. یعنی اون من خود من نیست» درست، اما سوال اصلی همچنان برقرار است. این «من» ی که از آن حرف می‌زند کدام … ادامه‌ی خواندن→

جالب‌ترین بخش قضیه این است که این داستان‌ها هیچ ربطی به او ندارد،‌اما بدون او هم اتفاق نمی‌افتادند.

تعریف می‌کنند بچه که بودم و هنوز شیرخواره، جایی حوالی دوسالگی، مادرم را مجبور می‌کردم که بلوزش را دربیاورد، سینه‌های لختش را بیرون بریزد، چهاردست و پا روی زمین بنشیند که من بروم آن زیر مثل بره شیر بخورم و … ادامه‌ی خواندن→

نقب به روشنایی در تاریک‌ترین و ترسناک‌ترین و تنها‌ترین وضعیت ممکن چاه‌کن ته چاه نیست چاه کن نزدیک‌ترین ما به آب است.

بی‌اسم، بی‌رنگ، بی‌صدا جایی همان دورترها جایی حوالی بودن جایی کنار لحظه لحظات ناب خلسه اسم داد و رنگ بخشید وخود موسیقی‌ شد تجربه می‌کنم زاییده شدن را

یادت باشی یک‌کارهایی فقط برای دلت است. نگرد دنبال توضیح و تفسیر. به عقل نصفه نیمه‌ات مرخصی بده. اینقدر دنبال توجیه برای همه‌چی نباش که رنگ فلان به مدل موهایم می‌آید و کتاب فلان را فلانی که آدم گنده‌ای است … ادامه‌ی خواندن→

این آهنگ، این آهنگ،‌ این آهنگ +

برای خودم راه می‌روم. موسیقی را کشف کرده‌ام. هیچ لحظه‌ای از دستم در نمی‌رود برای گوش کردن به تو. می‌گفتم. برای خودم راه می‌روم. می‌خندم. حرف می‌زنم. بلند بلند با خودم، شاید هم با تو،‌حرف می‌زنم. آرامم. عجیب است. سال‌هاست … ادامه‌ی خواندن→

موبایلم*- مثل خیلی از موبایل‌های این دور و زمانه- یک کامپیوتر تمام وقت آنلاین است با مزیت‌ها و معایبش. امروز در حال گذار و شهود بودم در قسمت برنامه‌های مجانی‌اش برای بازی و موسیقی و سفر و اینها. مهمترین کشفم … ادامه‌ی خواندن→