بایگانی ماهیانه: فوریه 2009

در دست تعمیر بودم که کارگران اعتصاب کردند و من نیمه کاره ماندم.

وسوسه‌هایم، مثل قوم بنی‌اسرائیل، بعد از نابودی معبد دستانت برای ابد آواره شدند. *کلاس تاریخ ادیان، مبحث یهودیت

گم شدی رفته بودم سرکوچه خمیرهایم را بدهم که برایم نان بپزند،‌ آمدم دیدم دیگر نیستی همه جا را گشتم حتی لای رخت‌های چرک را گفتم لابد چند ساعت بعد سر و کله‌ات پیدا می‌شود. نشد .گفتم به درک. خودش … ادامه‌ی خواندن→

ده دقیقه نشستم. نه. نشستن نبود .تحمل کردن بود. بعد یک لحظه، فکر کردم چرا باید جزو جماعتی باشم که جناب دارد ته دلش به ریششان می‌خندد که این بیماری مغزی ما اینهمه طرفدار داشت و ما خودمان بی‌خبر بودیم. … ادامه‌ی خواندن→

از اون شباست که یکی باید بگیرتم زیر مشت و لگد که خورد بشم. یا اینکه یه چیزی باشه گاز بزنم که خون بپاشه همه جا. دل سگ شده باز.

*دربرابر این شعر فروغ-فتح باغ- بی‌دفاع‌ترین موجود جهانم. منهدمم می‌کند.

من: به نظرت اگه موهام رو نمره پنج بزنم و بعد قهوه‌ای روشنش کنم شبیه ناتالی پورتمن کچل نمی‌شم؟ میم: نمی‌دونم والا. ولی آگه بشی چی میشی.

یک مرکز خرید نزدیک دانشگاه است که این روزها به رنگ قرمز درآمده برای تشریفات روز ولنتاین. دورتا دور مرکز روی این پست‌های چراغ برق تصاویری از هدیه دادن و گرفتن و خوشحالی و اینها نصب کرده‌ اند. مسیر هر … ادامه‌ی خواندن→

من: به نظرت اگه موهامو نمره پنج بزنم بعد قهوه‌ایش کنم شبیه ناتالی پورتمن کچل نمی‌شم؟ م.ن: نمی‌دونم والا. ولی اگه بشی چی می‌شی.

حرف‌هایم را مرور می‌کنم «نه. ببین. دردش اینطور نیست. یعنی درد نیست. سوزش است. انگار کسی از آن داخل ناخن می‌کشد به دیواره‌اش. بعد چنگ می‌زند و می‌خارد. بعد می‌سوزد و می‌سوزد. آنقدر که دلت می‌خواهد سرت را به دیوار … ادامه‌ی خواندن→