بایگانی ماهیانه: آگوست 2011

با نگار- که شش ماه بود ندیده بودمش- راه افتاده ایم سفر جاده‌ای دور اروپا. دیروز پراگ را گشتیم و امروز رسیدیم به وین. یک لحظه‌های سکوتی است پیش آمده که پیش‌بینی‌اش را نکرده بودم ( یا نکرده بودیم). احساس … ادامه‌ی خواندن→

گفت که یک چیزی در تو هست که غریب است. گفتم بعد از سال‌ها انگار جانم آرام است. خوبم. گفت نه. یک چیزی ترسناک است. گفت دیگر شفاف نیستی. بچه نیستی. حرف نمی‌زنی. صبر می‌کنی. ساکتی. گفت خود ساده‌ات دیگر … ادامه‌ی خواندن→

فقط ده دقیقه تاریک نبود، داستان یک زندگی بود. تمام داستان زندگی یک زن..

Reunion

نمی‌دانم چه می‌خواهم. آما می‌دانم چه نمی‌خواهم و بلد شدم به خودم پاسخ نه بدهم در مورد آن نخواسته‌ها.

در مستی کنار رودخانه، یک تصویر خوب ساختم. یک جفت دست‌های قفل‌شده به هم در سکوت با پس زمینه شن. فریم هم روی دست‌هاست. یکی‌شان پر از دستبند‌های رنگی و یکی‌شان با یک نقش شکسته تیز ماندگار.

چه معنی دارد وقت‌هایی که من پراگ نیستم، این صاحب‌خانه‌هایم بروند توی اتاق من! نه تنها کامپیوتر و کتابخانه‌شان را گذاشتند توی اتاقم، بلکه لباس‌هایشان را هم پهن می‌کنند آن تو خشک شود. انگار نه انگار که این اتاق به … ادامه‌ی خواندن→

انگار که دوباره خالی شده باشم از کلمه. باز هم نظم و ترتیب و خیابان‌های سبز بدون آشغال و مردم تمیز حمام کرده منظم ایستاده در ایستگاه‌های وقت‌های معین. همه چیز سر جای خود، بدون تغییر، بدون ترس و بدون … ادامه‌ی خواندن→

منتظرم تاکسی که نه، این رانند آژانس مسافرتی بیاید و مرا ببرد فرودگاه که بروم دبی و از آنجا بروم دوحه که فردا ظهر باشم وین. هنوز نمی‌دانم کی برخواهم گشت به آمریکا و اصلا آیا می‌خواهم برگردم یا نه. … ادامه‌ی خواندن→

پاتالا سفید سفید بود. پرنده‌هایی که بالایش پرواز می‌کردند هم سفید شده بودند. مثل پرنده‌های ایاصوفیا. دور پاتالا پلیس ایستاده بود. نمی‌گذاشتند مردم از یک جایی جلوتر بروند. روبه روی پاتالا یک مجسمه داس و چکش ساخته بودند و کارگرانی … ادامه‌ی خواندن→