بایگانی ماهیانه: فوریه 2011

در تمام مدت مکالمه، منتظر شنیدن یک کلمه، یک لحن، یک آه حاکی از «اشتیاق» بودم. نمی‌توانم خودم را گول بزنم که رسم و رسوم بازی «شوق» عوض شده. برای کسی که بازی نمی‌کند، هیچ وقت قوانین مهم نبوده. «مشتاق» … ادامه‌ی خواندن→

«ابد» در ادبیات عاشقانه، یک مفهوم نسبی است،‌ نه یک مفهوم مطلق هیچ «تا ابدی» ابدی نیست.

سلامتی اون رفیق که نه می‌پرسه چی شد، نه می‌پرسه کی بود، نه می‌پرسه کجا بود، فقط می‌پرسه: «خوش گذشت بهت؟»

۸:۱۰ PM «خیلی وقتا به روی خودم نمیارم و نمی فهمم و درگیرم و می ترسم و لذت می برم و جلوب دلمو می گیرم و باز ادامه می دم» پی‌نوشت: تنها و مستِ مستم. کاش بودی.

این خانم ریچل پاریناس امروز اومده بود دانشکده‌ما در مورد آخرین کتابش صحبت کنه. کتاب تازه‌اش در خصوص کارگران جنسی فیلیپینی در ژاپنه و به طور ویژه به وضع کارگران جنسی ترنسجندر* (اغلب مرد به زن) امسال چاپ می‌شه. برای … ادامه‌ی خواندن→

از بعد از انتخابات، انگار همه دغدغه‌های ممکلتی که توش زندگی می‌کنم برام از بین رفته. تو این مملکت چند ماه قبل دوباره جمهوری‌خواه‌ها کنگره رو گرفتن دستشون و به سلامتی اولین جاهایی که دارن بودجه‌شون رو قطع می‌کنن هم … ادامه‌ی خواندن→

یه حالی، یه پایی، یه جانی کاش بود آدم می‌نشست این ادبیات زن‌ستیز این «رسانه‌های سبز» رو جمع می‌کرد، آخر هر هفته منتشرش می‌کرد. وقتی به زن می‌رسه، همه سر و ته یه کرباسن. یا زن قربانی همیشگی از هر … ادامه‌ی خواندن→

آن یار کزو خانۀ ما جای پری بود سر تا قدمش چون پری ازعیب بری بود دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش بیچاره ندانست که یارش سفری بود اوقات خوش آن بود که با دوست بسر رفت باقی … ادامه‌ی خواندن→

دل که اینجا نیست، اما هرچه بنویسم آه و ناله‌ای است که سالم برگردید و چشمم به شماست و دلتنگم و الخ…هر آدمی دلایل خودش را دارد که کجا بماند و کجا نماند. دلایل من برای اینجا ماندن بی‌رنگ‌تر از … ادامه‌ی خواندن→

من معنای «سیاست در رابطه» را نمی‌فهمم. یا دوتا آدم از یکدیگر خوششان می‌آید، از رابطه صرفا تنانه گرفته تا رفاقت، تا عشق افلاطونی، یا نه. من هیچ‌وقت نفهمیدم که چرا نباید الان زنگ زد، الان تکست نداد، الان حرف … ادامه‌ی خواندن→