بایگانی ماهیانه: نوامبر 2012

این شهر، شهر تکراره. شهر نه تا پنج، شهر سه تا هفت مشروب نصف قیمت، شهر باشگاه بعد از کار، شب شب‌های مشخص جمعه، شب بارهای مشخص شنبه. شهر آدم‌های لیوان استارباکس به دست،‌ شهر آدم‌های کیسه‌های کاغذی غذا، شهر … ادامه‌ی خواندن→

این شهر جای کارمند‌هاست. و روسای کارمند‌ها و روسای روسای کارمند‌ها و ریس‌های بزرگ‌تر و دست آخر هم برادر بزرگتر. حتی خود برادر بزرگ‌تر هم زیر سایه بزرگ‌ترهاست. وقتی آدم کارمنده، حتی وقتیه رئیسه،‌ همیشه حواسش هست که بالاسرش یه … ادامه‌ی خواندن→

عشق سیاه و سفیده. خاکستری نداره. تو یا عاشق یکی هستی یا نیستی. خاکستری نداره

خسته نباشی رنگی.  

میرم سفر کاش بارون بباره.

There s a big difference of me being alone in my bed and you not being in my bed.

از اون شبهاست که دلم میخواد یه کتاب شعر بخونم تا صبح با صدای بلند، اما کتابهام در انبارى اون ور دنیا زندونى شده اند. شعر و موسیقی دوباره از دنیای من کم شده اند.

از بیرون که به خودم نگاه می‌کنم، حبابه رو می‌بینم. حبابی که نمی‌دونم کی درستش کردم و کی اینقدر ضخیم شده که قشنگ دارم توش واسه خودم زندگی‌ می‌کنم. امروز دوباره یکی ازم پرسید بالاخره خودت می‌دونی چی می‌خوای؟ راستش … ادامه‌ی خواندن→

به خودم و همه دروغ مى گم وقتى مى گم نمى دونم چى مى خوام. مى دونم چى مى خوام و مى دونم که نیست و نمى شه.