لولیتا خوانی در دیویس

حرفهای آذر نفیسی اصلا بد نبود. خیلی در مورد کتابش حرف نزد. در مورد وضعیت ایران در آن سالها هم حرف نزد. حرفش بیشتر در مورد صحبت بود و گفتگو و شناخت. کاملا از موضع ضد خشونت حرف می زد و تکیه اش هم بی اطلاعی مردم- اینجا و آنجا- در مورد وضعیت واقعی مردم بود. از کمپین یک میلیون امضا و تلاشهای زنانی حرف زد که باید شناخته شوند و دیگر این سالها مثل سالهای شصت نیست که همه درها بسته باشد. از حافظ و شیراز و گوته و مولیر حرف زد.
می گویم. نفس حرفهایش اصلا بد نبود. من هم رفتم آخرش در آن سالن عظمت به عنوان تنها ایرانی سوال کننده – چون سالن به طرز عجیبی پر از امریکایی ها بود و من شاید اصلا بین این چند صد نفر, ایرانی ندیدم- پرسیدم که کتاب شما را با بدون دخترم هرگز مقایسه می کنند. نظراتان در مورد اینکه می گویند شما در کتابتان اغراق کرده اید و وضع اینقدر ها هم بد نیست چیست؟
بماند که یک مقدار از کوره در رفت و بعد هم عذر خواهی کرد که از کوره در رفت. اما گفت که کتاب بدون دخترم هرگز را نخوانده و نمی داند که شباهت ها چه می توانند باشد. اما گفت که در کتابش اغراق نکرده چون واقعا همه اینها در قانون ایران وجود دارد که اگر این بی عدالتی ها نبود این کمپین ها هم راه نمی افتاد و این زنان جوان اینطور به دنبال گرفتن حقشان به زندان نمی افتادند. بعد هم یک مثالهایی از کتابش و تطبیقش را قوانین خانواده در ایران زد.
من لولیتا خوانی را به سرعت همان روز سخنرانی و زیر میزی خواندم. نمی دانم چه بگویم. همه این اتفاقها خوب افتاده و دارد میافتد. دروغ که نمی گوییم به خودمان. فکر کنم بیشتر نقد متوجه سیاستهای پشت پرده نفیسی و روابطش در لابی نه چندان دوستانه واشنتگن باشد تا به خود کتابش. به قول دوستی اگر خود ما قرار باشد از ایران برای یک خارجی تعریف کنیم چه می گویم. می گویم نه. حجاب آنطور نقاب گذاشتن نیست. یا مهمانی هایمان را می رویم و مشروبمان را هم می خوریم. منتها مدلش یک مقدار هیجان انگیز تر است. یا خود من همیشه سعی دارم به بقیه بفهمانم وقتی زن حق حضانت بچه اش را ندارد دیگر به حجاب چه اهمیتی می دهد یا وقتی نمی تواند از شوهر معتادش طلاق بگیرد. نفیسی هم در حرفهایش به همین تناقض میان قانون و رفتار مردم اشاره کرد که شاید فقط مردم کشور ما و یکی دو کشور دیگر مثل روسیه درکش می کنند. وقتی قانون ساز خودش را می زند و مردم ساز خودشان را. اما خوب وقتی کار به دادگاه و زندان و اینها می کشد دیگر ساز مردم خیلی فایده ندارد.
اگر نقد خوبی در مورد کتاب نفیسی و خودش سراغ داشتید لطفا آدرس بدهید. حالا بیشتر علاقه مند شده ام.

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.