دل که اینجا نیست، اما هرچه بنویسم آه و ناله‌ای است که سالم برگردید و چشمم به شماست و دلتنگم و الخ…هر آدمی دلایل خودش را دارد که کجا بماند و کجا نماند. دلایل من برای اینجا ماندن بی‌رنگ‌تر از آن است که بیایم و بگویم که دلتنگم و دلم پیش شماست و ای کاش می‌توانستم و دلم می‌خواست آنجا بودم. رویم نمی‌شود این‌ها را بگویم، چون اگر واقعا قرار باشد که بیایم در آن خیابان‌ها، هیچ دلیلی نمی‌توانست جلویم را بگیرد، نه درس،‌ نه خانواده، نه پول،‌ نه شغل، نه ترس.