میل شدیدی در من هست که مرتب نباشم. فرق بین کفش را پرت کردن گوشه آشپزخانه و گذاشتنش توی قفسه پنج ثانیه است. آویزان کردن کت، گذاشتن لیوان کثیف توی ظرف‌شویی، در خمیردندان را بستن، همه اینها هر کدام کمتر از ده ثانیه طول می‌کشند. خانه من سه قدم در چهار قدم است. بنابراین از این ورش به آن‌آور ده ثانیه هم نیست.

واقعا چرا؟ این میل مدام به بی‌نظمی از کجاست که خانه مرتب اینطور آزارم می‌دهد. یعنی آزارم نمی‌دهد، اما کششی هست که بهمش بزنم. نمی‌دانم واقعا.