اسکار امسال هم اومد.
یه وقت‌هایی فکر می‌کنم من اصلا تو این مملکت زندگی نمی‌کنم. اون وقت‌ها تو ایران وقتی آخر ماه مجله فیلم رو می‌گرفتم از لیست ده‌تا فیلم پرفروش ماه امریکا من بیشتر از نصفش رو دیده بودم. امسال هیچ‌کدوم از این فیلم‌ها رو ندیدم. حتی پرسپولیس رو. نه خبر از هنرپیشه‌ها دارم نه کارگردان‌ها. اصلا خیلی از خودم ناامید شدم اسکار امسال.
بعد هم هی همه جا می‌خونم که فلان فیلم خوبه و بچه‌های تو ایران این فیلم‌ها رو ماه‌ها زودتر دیدن دلم می‌سوزه. هرچند بنده یک نطق طولانی در مورد این قانون حق مولف به اینجا بدهکارم اما خوب این دلیل نمی‌شه که دلم برای خودم نسوزه.