این فیلم گریه دار بود یا من باز اشکم دم مشکم شده است؟ من که تخصص فیلم شناسی و اینها ندارم ام این فیلم انگار بیشتر مستند بود تا فیلم داستانی. شاید هم مدل جعفر پناهی بود دیگر.
دلم برای فوتبال تنگ شده. من به یک گزارش تلوزیونی هم قانع ام. حتی با صدای خیابانی. نه این دیوانه ها که یک گل را سه دقیقه در دهان بچرخانند و بگویند گل.
بارسلونا خوب است؟
پی نوشت: فکر کنم این را به عنوان یک تیوری ( آهای مک بازها . این همزه صاحب مرده کجاست؟) بتوان عرضه کرد که بلاگ رولینگ فقط وقتی آدم چرت می نویسند پینگ می کند.
مرا در توییتر دنبال کنید
توییتهای منبلوط را در ایمیل بخوانید