یکی باری که آن بالاها غرق عشق‌بازی بودیم گفتم که بودنت خوب است.
گفت اگر نباشم چه، گفتم هر وقت دیگر نبودی آن وقت بهش فکر می‌کنم.
حالا اما لازم نیست بهش فکر کنم. استخوانهایم است که دارند خورد می‌شود این روزها. صدایش از صدای فکر من بلندتر است.

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.