بیست و پنجم فوریه دوهزار و دوازده

پرستو دوکوهکی سال‌هاست با چشم‌های باز زندگی می‌کند، کار می‌کند، راهش را انتخاب می‌کند و پیش می‌رود.
پرستو دوکوهکی سال‌هاست با چشم‌های باز می‌نویسد، می‌خواند، منتشر می‌کند.
اگر پرستو دوکوهکی امروز در اوین است به این خاطر است که هیچ وقت چشم‌هایش را به روی هیچ چیز نبسته است. عکس‌های مسخره‌ای که از او منتشر می‌کنید و چشم‌هایش را با چشم بند فتوشاپی نمایش می‌دهید هیچ وقت هیچ کس را نمی‌تواند فریب بدهد که حرف شما را باور کند. هیچ کس نتوانسته چشم‌های پرستو را ببندد شما هم نمی‌توانید.
بودن پرستو، انکار شماست.
در اوین بودن پرستو، نشانه‌ پوسیدگی ستون‌های مسخره‌ای است که مترسک‌تان را روی آن نشانده‌اید. آن مترسک دیگر حتی کلاغ‌ها را هم نمی‌ترساند چه برسد به پرستوها.

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.