هی با موس روی عکسات اینور اونور می‌رم.
دلم خواست بودی می‌رفتیم لب دریا هیچی نمی‌گفتیم من فقط دستاتو هی فشار می‌دادم.
کرسر موس هم به تو نزدیک‌تره از من. لااقل اون توی کامپیوتره، نزدیک‌تره به عکسای تو
چرا نمی‌ری بیرون آخه از سرم؟ من که می‌دونم هزار سال دیگه هم جایی، هیچ جایی، تو دنیای هم قد و اندازه تو پیدا نمی‌کنم. چرا نمی‌تونم بهت فکر نکنم؟

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.