بیست مارچ دوهزار و یازده

موقع تحویل سال با صندل داشتم رو سنگفرش و زیر بارون راه می‌رفتم. خوش‌ حالی بود.
شیرینی نخودی که باشه، چایی که باشه، کودکانه فرهاد که باشه، و سبزی، یه جوری دل آدم برمی‌گرده عید‌بازی بچگی‌ها. به قول میثم،
میلیسد، زخم هایمان را، زمان …
ترجمه‌ش میشه سال نوتون مبارک.