معلم عربی اصرار دارد هر کلمه‌ای را به سه گویش مختلف عربی بگوید: مصری، لبنانی و عراقی. نمی‌دانم دلیلش چیست اما بسیار گیج‌کننده است حتی برای کسانی که چند کلاس هم عربی خوانده‌اند. امروز فهمیدم که کیف حالک به گویش عراقی‌ می‌شود: اشلونک. تمام روز یاد سفری بودم که از پا تا سرش این آهنگ بود. دلتنگی بدی آمد بعدش.
هوای این‌روزهای اینجا خوب و گرم است. درس‌ها اما ترسناک و زیادند. دوباره بچه‌ مدرسه‌ای شدم، آنهم دوازده ساعت در روز. آمدم خانه شمع روشن کردم و ماست و چغندر و سیر خوردم. درس‌ها ترسناکند و من آب دهنم را قورت می‌دهم و تنها دلداری که به خودم می‌توانم بدهم این است که حداقل دوستشان دارم. هرچند مطمئنم هیچ هفته‌ای نمی‌توانم خواندنی‌ها را تمام کنم.

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.