والا من هم مثل خیلی از ایرانی-آمریکایی‌های این مملکت خوشحالم که آقای اوباما تشریف آوردند و ما که بخیل نیسیتم. ایشالله به حق همون اسم وسطش که هول شد و دوبار گفتش، همه چی تغییر کنه و همه جا صلح و صفا و امنیت و عشق و محبت و کبوتر و اینها پر بشه. هرچی بشه از اون عذاب الیم مک کین بهتره و البته در سیاست همیشه انتخاب بین بد و بدتر هست. اما خدایش(کدوم خدا؟) این یک جمله اش از صبح رو اعصاب منه و هیچ جوری نمی‌توانم بفهمم که در دنیای هند و چین و اعراب و مخصوصا با این اقتصاد سرویس شده چطور میشه به تمام دنیا پیغام داد که:
“We are ready to lead once again.”
کی گفته که شما و مملکتت قراره اصلا رهبری کنه مستر پرزیدنت جان؟ خودمونیم دیگه. «هوپ» یه ور،خالی‌بندی یه ور.
-
.
balootak [at] gmail.com
