بایگانی دسته: بلوط

دلم خواست فعل‌هایمان جمع باشد، جمع و مضارع می‌خندیم، می‌خوابیم،‌می‌رقصیم،‌ می‌بینیم، می‌رویم… بیا یک جمع دونفره تشکیل دهیم

زکات چت باتو پنج بار یک‌نفس خواندش است. سه بار فوت کردن به اسمت و یکبار لبخند هر وقت به خطوط خداحافظی می‌رسم که به اندازه همه چت طول می‌کشد

به خودم قول دادم -یک قول دیوانه نه که زنانه یا مردانه – که هیچ بارانی را برای راه رفتن و هیچ نیمکت خیسی را برای نشستن و هیچ گودال آبی را برای جفت پا پریدن و هیچ علفی را … ادامه‌ی خواندن→

این‌روزها اخبار‌ نمی‌خوانم و حساب تاریخ شمار زمانه و کلاس زبان بی‌بی‌سی از دستم دررفته این‌روزها نمی‌دانم نظرسنجی سی‌ان‌ان چه از من می‌خواهد و مهمان امشب جان استوارت کیست حتی در یوتیوب به دنبال برنامه دیشب دیوید لترمن هم نمی‌گردم … ادامه‌ی خواندن→

به من رای دهید همه کارخانه‌های چتر سازی را خواهم بست و مالیات بازکردن چتر در یک روزبارانی را آنقدر بالا خواهم برد که دیگر هیچ‌کس جسارت طغیان برعلیه باران اسفند را نکند

دلم هوس یک عدد «تو» کرده بی‌صدا، با نگاه. بی‌زحمت «دلیوری» شود به همان آدرسی که آخرین بار روی «گوگل مپ» نگاهش کردی.

حیف است تو باشی و ذکر هم. دستان تو نماز لحظات سماع منند. به «هو هو»ام چه احتیاج؟

شاید سندرم باشد نون جیم جان. حالا اینطور نبود که یک‌ روز بیدار شوم ببینم دیگر نمی‌توانم با تلفن حرف بزنم. مصدر فعلش توانستن نیست. خواستن است. یعنی اولش حوصله نداشتم با تلفن حرف بزنم. بعد دیگر اینقدر فرار کردم … ادامه‌ی خواندن→

مدت‌هاست کلیدی به گردنم آویزان است. هیچ فلسفه‌ خاصی هم پشتش نیست. از قدیمی بودنش و مدلش خوشم آمده بود و با یک بند انداختمش به گردنم. این خانم دیروز در دانشگاه در مورد وضعیت قرارگاه‌های پناهندگان فلسطینی صحبت کردند. … ادامه‌ی خواندن→

کافه همیشگی دست‌هایی لرزان از هجوم وحشیانه کافئین انتخاب بین سرما و سیگار یا حسرت دیدن دود از پشت شیشه شیشه بخارگرفته صفحه سفید ایمیل من نوشخوار حرف‌های تو تل مقالات نخوانده، ننوشته تی‌تاپ رسیده از ایران (نه، اشتباه نشود، … ادامه‌ی خواندن→