سنتاباربارا که بودم، شب هایی که قرار بود فرداش بیاد پیشم ساعت هفت عصر به زور دارو خودمو میخوابوندم. تاب انتظار نداشتم. حالا فردا که بعد از فقط دو هفته دارم میرم خونه  (که واقعا هم هیچ حس خاصی بهش ندارم) و میخوام خودمو زود بخوابونم که صبح بشه. یکی هشتگ بزنه پیری مگه شاخ و دم داره.

پی نوشت: تازه یک هفته اش هم تفریح مدام مطلق بود! 

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.