همه چی خوبه. ساعت‌ها روزها همه چی خوبه. لحظه‌ها پر هوس، داغ، مهربون، گرم…بعد یه دفعه آدم بی‌هوا تو عالم مستی خودش، تو عالم های خودش فکر می‌کنه که دلش حرف‌زدن میان و می‌خواد که تصور رو بیاره تو صدا و اون وقت فرو می‌ره تو دیواری از فضا و حال و جای متفاوت که دردش همه لحظه‌های خوب قبل رو نابود می‌کنه.

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.