بایگانی ماهیانه: آگوست 2010

یه چیزی اینجای دلم، ببین، ببین، اینجا، اینجای دلم سنگینه. شاید هم خالی. اصلا یه خالی سنگینیه. نفس کم‌ می‌آرم و با اسپری سالبتامول می‌خوام خوب شم.

مرا می‌شناسد. بد می‌شناسد. می‌داند کدام آهنگ خرابم می‌کند، کدام عطر مست‌ترم می‌کند، کدام کلمه، کدام ناز صدایم را می‌بندد، کدام تن صدا مرا می‌لرزاند، کدام،‌ کدام، کدام… کی همه کارت‌هایم را رو کردم؟ می‌ترسم از این عریانی، انگار دست … ادامه‌ی خواندن→

پاسبانی در تاریکی سوت کشید و گفت: سیاهی کیستی سیاهی پاسخ داد: گوسفند بنفش پررنگ خوشحالی که به بقیه رنگ‌های رنگین‌کمان می‌اندیشد! * تیتر طبعا از وبلاگ اگر پاسبانی در تاریکی سوت کشید پسر من بود

عیسی‌ سحرخیز از نوکیا زیمنس به علت فروش تجهیزات شنود تلفنی به حکومت ایران به دادگاهی در آمریکا شکایت کرده، ما برای کودکی و نوجوانی و جوانی و میان‌سالی و پیری مفت به بادرفته‌مان به کجا شکایت کنیم؟

اینکه دوستت دارم دلیل نمی‌شه که نذارم یه روز بی‌خبر برم.

لب ساحل نشسته بودم. کفش‌هایم را در آورده بودم و پاهایم در ماسه فرو رفته بود که آمد کوله پشتی‌ام را از پشت برداشت و راه افتاد. یک لحظه فکر کردم که از این آبجو فروش‌های لب ساحل است. لبخند … ادامه‌ی خواندن→

– بریم اونور -ممنوعه. می‌آن یه چی بهمون می‌گن – خب فوقش بگن ممنوعه. برید بیرون. می‌ریم اون‌ وقت. – آدم عاقل چرا باید یه کاری بکن که بیان بهش تذکر بدن؟ – چون تا تذکر ندن، می‌تونی حالش رو … ادامه‌ی خواندن→

آدم نمی‌داند کی معتاد می‌شود. شاید هم بداند. بعضی‌ها از ترسش اصلا سراغش نمی‌روند. بعضی‌ها می‌گویند حدشان را و نقاط ضعف‌شان را می‌شناسند. بعضی‌ها، بعضی را سبک می‌دانند و امتحانش می‌کنند و سراغ یک سری دیگر نمی‌روند. ضابطه که ندارد. … ادامه‌ی خواندن→

حالا که از کتاب‌فروشی‌های بوداپست گفتم، از کشف هیجان‌انگیز خودم در پراگ هم بنویسم. درست است که در هر کوچه و پشت هر دری، یک بهشت در پراگ قایم شده، اما این کشف من در خیابان بود. در همان محله‌ای … ادامه‌ی خواندن→