پانزدهم دسامبر دو هزار و یازده

واقعیت اینه که هیچ جای امنی در دنیای خارج از تنهایی آدم وجود نداره. تا وقتی آدم خودشه و چهاردیوار خودش، می‌تونه همه جور فانتزی امنیت و عشق و آرامش رو ببافه، اما به محض اینکه از در خونه و تنهایی‌اش میاد بیرون، باید بدونه که همه اونا بی‌رنگ می‌شن. امنیت و آرامش دوتا دروغ بزرگ‌اند در آغوش بقیه.