ششم دسامبر دو هزار و یازده

من کجا و سریال دیدن کجا؟
حالا نشستم سه روزه سی و دوتا قسمت این سریال «یقه سفیدها» رو دیدم. حالا جدای حض بصری که از دیدن مدام این آقای مت بومر در این زمان مشق‌های آخر ترم بردم، امروز کتاب به دست داشتم راه می‌رفتم تو اتاقم دنبال یه مطلبی می‌گشتم. بعد که پیداش کردم، انگار ردپای یه میلیونر آرژانتینی رو تو یه دزدی رده‌بالای عقیق برمه‌ای پیدا کردم. همچی به خودم یک لبخند «نیل کَفری»طوری زدم و گفتم. آها. خودشه.
تا اطلاع ثانوی من خودمو یک مامور سکسی اف بی‌ آی- در کت والنتینو- که زیرش چیزی نپوشیدم -و چکمه پاشنه بلند جیمی چو با موهای همچین کوتاه خیلی سکسی- می‌بینم که به شدت باهوشه و دنبال جرم‌های رده‌ بالا در حد پیدا کردن آثار دزدی رامبراند در آسمان خراش‌های نیویورک می‌گرده. حالا گیرم تو کتاب‌های مسافرهای اروپایی در خصوص زنان ایران در دوره قاجار. ظریفیت یعنی در این حد پایینه.