به جای معرفی

ایده یادداشتهای روزانه توی اینترنت خیلی وقته که تو سرم هست. از وقتی یادمه می نوشتم. توی سر رسید های هر سال و جالبش این بود که عمرشون هم همون یه سال بود. آخر اسفند میسوزوندمشون و سال نو از نوشروع میکردم. این آخرا دیگه روزانه نمی نوشتم هروقت یه چیزی حسابی قلقلکم می داد خودکار به دست می شدم. شاید حالا موظف تر بشم به نوشتن.( بماند که تایپ فارسی سخت ترین کار عالمه و همین پاراگراف تا حالا نیم ساعت وقت گرفته و من هنوز نمی دونم ویرگول کجاست)
اینجا از خودم. ( اینجا باید ویرگول باشه نه نقطه)و دلم و جریان زندگی دور و برم و… می نویسم. فعلا همین.

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.