بایگانی نویسنده: لوا زند

دیشب خواب دیدم در کوچه قدیممان در ایران، پنج نفر را گرگ خورد. یکیشان دختری بود که سالها قبل از سرطان مرده بود.

ظاهرا شبها تو خواب حرف میزنم و ناله میکنم و جیغ میکشم. میخوام یه شب خودمو ضبط کنم اما انگار از واقعیتش میترسم و هر شب از یادم میبرم.

بلیط دوسره مفهوم بی معنیه

هر روز صبح بیدار می‌شم با خیال راحت شیر و قهوه‌ام رو می‌خورم، ولو میشم یه کم کتاب می‌خونم، بعد میرم بازار میوه و سه تا قارچ، یه دونه پیاز، یه فلفل دلمه‌ای، یه دونه فلفل تند، دو تا سیب … ادامه‌ی خواندن→

تو تصورات من از صحنه‌های عشق‌بازی، تو با اکثریت دلپذیری از بقیه بیشتر حضور داری. اشراق‌ بهش حال خنک خوبی بهم داده.

یک نفر بیاید با چماق بالای سر من بایستد که بنویس! انگاز سی سال منتظر این دسامبر سرد (در همان حد که اینجا می‌تواند سرد شود) بودم که دفتر و دستکم را بردارم و بروم یک جایی بالای تپه بشینم … ادامه‌ی خواندن→