بایگانی نویسنده: لوا زند

الان که بهش فکر میکنم یادم میاد که نوازشش هاش نوازش نبودند. شعر ناب بودن. شعر ناب. انگار ان وقتها نمیخواستم این ها را بشنوم. میترسیدم. که اعتراف کنم که میدانم در جهان هیچ کسی هیچ وقتی انقدری که تو … ادامه‌ی خواندن→

یه وقتایی تو هایی واسه یه کسایی مینویسم. بعد به خودم میگم که صوبر که شدم میذارمش اینجا. اما همیشه بعد تو صوبری دیگه دلم نمیخواد بدمش همه بخونن. خیلیه شخصیه. حیفه. جنده میشه بیاد اینجا. حتی اینجا براش جا … ادامه‌ی خواندن→

انگار یه وقتایی اصلا مهم نیست که نیت حرف یا عمل طرف چی باشه. وقتی آدم خودش یه حس بد پیدا میکنه، فکر میکنه طرف داره خر میکنه یا سواستفاده، تمومه همه چی. اون چیزی که باعث شده این فکر … ادامه‌ی خواندن→