تو این آپارتمان کوفتی من نه میشه سگ داشت نه می‌شه سیگار کشید. دارم فکر می‌کنم اون صابخونه عوضی قبلیه چی به روزم آورده بود که صبح این خونه رو دیدم، عصرش اسباب کشی کردم و حتی نپرسیدم که پس سگم چی.

پ.ن: حتما یه سگی یه جای جهان هست که مال منه. منتظر منه و هیچ صاحبخونه الاغی اینو نمی‌فهمه. چرا حقوق الاغ‌ها اینقدر ازحقوق سگ‌ها مهمتره؟