فکر می‌کنم تبدیل شدم به همان‌ چیزی که روز بعد از انتخابات به خودم قول داده بودم هرگز نشوم. به خودم قول داده بودم که انتخاب این احمق نباید باعث شود که من دیگر نخوانم و درگیر سیاست نشوم. اما نمی‌توانم. نتوانستم. اوضاع آنقدر بد است و هر روز بدتر می‌شود که از نظر روانی قدرت دنبال کردنشان را ندارم. گذاشتم کنار. نمی‌خوانم. گوش نمی‌دهم. آنهم حالا که بیشتر از هر وقتی باید حواس آدم باشد و تصمیم بگیرد که چه کند. تصمیم من این بود که نروم در حباب. اما فعلا نمی‌توانم.
این خوب نیست.