بایگانی نویسنده: لوا زند

تاریخ انقضا کلمات سی‌سال به بالاها «بین خواندن یک ایمیلهام به یک نفر ایمیلی را دیدم که جاییش نوشته بودم ” اگر نباشی می‌میرم” . مهم نیست که مخاطب اون جمله الان هست یا نیست؛ ابدا مهم نیست که من … ادامه‌ی خواندن→

از این وبلاگ متنفرم چرا نمی‌بندمش. یه احساس گهی این تو دارم و احساس می‌کنم این آدمی که این تو اینقدر هیچ شباهتی به من نداره و اینقدر سفید هست که حالم بد میشه. سفید رو نمی‌دونم چطور تعریف کنم. … ادامه‌ی خواندن→

منم می‌دونم که اگه آدم یه دفعه ببره درد و مرگش یه لحظه است من دیگه طاقت مردن ندارم. ندارم.  

دیگه وقتش بود از اون بلوط قدیمی بکشم بیرون. عکسای بالای سرش دیگه هیچ شباهتی به من نداشتند. این شد که دوتا عزیز دل از دو نقطه جهان کلی با من سر و کله زدند تا به این‌جا رسیدیم. حالا … ادامه‌ی خواندن→

I used to like, almost, all women live inside me; the little one who never grow, the crazy hyper one, the colorful one, the one who cries all the time, the kind one, the beast one, the all time high … ادامه‌ی خواندن→

من: دقت کردی هرچی بزرگ‌تر می‌شیم بیشتر شبیه مامان و بابا می‌شیم؟ رها: شبیه اونا نمی‌شی. عاقل می‌شی.