بایگانی نویسنده: لوا زند

چقدر در این عکس‌های دونفرمان من تنهایم. تو تنهایی. این‌ها را الان می‌بینم. این لبخندهای ما توی این عکس‌ها چقدر تلخ است.

نگاه های نارنجی! ترنج به دست بگیرم یوسفم می شوی بر درگاه بایستی؟ می خواهم زخمی عمیق بسازم که جامت به دستم باشم گاه و بی گاه می خواهم بنوشمت مزه مزه نگاه نگاه تا آخرین قطره .تا سپیده ی … ادامه‌ی خواندن→

Mark All as Read Mark them all, all of them.

دلم برات تنگ شده. واقعیت خیلى خره. خیلى.

یه جایى وسط هیچ جام. دور. شجریان میخونه “مال منى کجا روى، بى تو به سر نمى شود” من شراب گرم مى خورم، برف مى بینم و کتاب میخونم و تو دلم مى گم که بى تو به سر مى … ادامه‌ی خواندن→