بایگانی نویسنده: لوا زند

یه دوستی داشتم هزار سال پیش تو ترکیه. اسمش بود تولای. اسم شوهرش هم بود سوات. یکی از مشکلات دائمی تولای این بود که اسم سوات رو تو تلفنش عوض کنه. وقتی همه چی خوب بود، اسمش رو تو تلفنش … ادامه‌ی خواندن→

واسه من برعکسه. همه زندگی که به کنار، واقعیت برای من فقط روی مستی اتفاق می‌افته. من انگار تو حال عادی ام تو رویاهام زندگی می‌‌کنم، روی  الکل می‌رم تو عالم کوفتی واقعیت. انگار حسام رو الکل تازه جون پیدا … ادامه‌ی خواندن→

در یک ماه گذشته دوتا پتو بافتم. (خیلی جدی.)  

فکر نمی‌کردم در این سن و سال کسی از آدم بپرسد زندگی یعنی چه. یکی پرسید. من یک جوابی دادم. اما ته دلم بلند بلند خندیدم.

نباید آدم بفهمد که دارند دانسته خرش می‌کنند. یک وقتی می‌گوید خب شاید اینطور نباشد، حواسشان نیست، قصدشان نیست، ته دلشان اینطور فکر نمی‌کنند. بعد اینطور میشود خودش را خوب گول بزند. اما یک وقتی در یک نقطه‌ای آدم به … ادامه‌ی خواندن→

مثلا یه دریلی باشه، آدم کله‌اش رو سوراخ کنه، هرچی فکر هست توش بریزه بیرون. بعد دوباره سوراخ رو ببنده. کله خالی بشه. سفید بشه. آدم صبح بیدار شه بگه به به چه هوای خوبی. چرا کسی اینو اختراع نکرده؟