بایگانی ماهیانه: نوامبر 2012

از این وبلاگ متنفرم چرا نمی‌بندمش. یه احساس گهی این تو دارم و احساس می‌کنم این آدمی که این تو اینقدر هیچ شباهتی به من نداره و اینقدر سفید هست که حالم بد میشه. سفید رو نمی‌دونم چطور تعریف کنم. … ادامه‌ی خواندن→

منم می‌دونم که اگه آدم یه دفعه ببره درد و مرگش یه لحظه است من دیگه طاقت مردن ندارم. ندارم.  

دیگه وقتش بود از اون بلوط قدیمی بکشم بیرون. عکسای بالای سرش دیگه هیچ شباهتی به من نداشتند. این شد که دوتا عزیز دل از دو نقطه جهان کلی با من سر و کله زدند تا به این‌جا رسیدیم. حالا … ادامه‌ی خواندن→

I used to like, almost, all women live inside me; the little one who never grow, the crazy hyper one, the colorful one, the one who cries all the time, the kind one, the beast one, the all time high … ادامه‌ی خواندن→

من: دقت کردی هرچی بزرگ‌تر می‌شیم بیشتر شبیه مامان و بابا می‌شیم؟ رها: شبیه اونا نمی‌شی. عاقل می‌شی.

من در حال فر مژه کشیدن. یعنی در واقع مژه را داخل فرمژه فرو بردن رها: یعنی شما دخترا فکر می‌کنید پسرا واقعا به فر مژه شما نگاه می‌‌کنند. من: من واسه خودم اینکارو می‌کنم نه واسه پسرا رها: تو … ادامه‌ی خواندن→

پیش‌تر ها یک مقاومت درونی‌ در من وجود داشت که وقتی یه جا خونه دارم و یه جا موقتی هستم، بجنگم – حالا نه جنگ واقعی، با خودم- که اینجا موقته. زیاد زحمت نکش سرش. واسه همین سرش می‌جنگیدم و … ادامه‌ی خواندن→

یکم: باید برم رای بدم. روز سه‌شنبه همه جا قیامته. تنبلم. هوا سرده و چپیدم زیر پتو. دوم: تمام روز شنبه رو کار کردم. اگه دکترا رو اینطور می‌خوندم، سه ساله تمام شده بود. سه: بیشتر از وقتی که دانشجو … ادامه‌ی خواندن→