بایگانی سالانه: 2008

توی آرایشگاه نشستم و منتظرم که نوبتم بشه. یه دختر و پسر خیلی جوون میان تو. مکزیکی حرف می‌زنن و منتظرن که نوبتشون بشه. پسره اومده که موهاشو اصلاح کنه. آرایشگر مکزیکی می‌خوان و صبر می‌کنن که سر اون خلوت … ادامه‌ی خواندن→

روزها همچنان گنگ و ساکت می‌گذرند. درونم همچنان می‌جوشد و زبانم همچنان ساکت. نگفته زیاد است، خیلی زیاد. اما نمی‌دانم چطور حس را با کلمه منتقل کنم. این مشکل همیشگی من است که برای حس‌هایم کلمه نمی‌یابم. برای آشفتگی و … ادامه‌ی خواندن→

من از تو می‌مردم اما تو زندگانی من بودی تو با من می‌رفتی تو در من می‌خواندی وقتی که من خیابانها را بی هیچ مقصدی می‌پیمودم تو با من می‌رفتی تو در من می‌خواندی تو از میان نارون ها ، … ادامه‌ی خواندن→

لحظه‌ای که اولین دروغ رو به مخاطبتون می‌گید (‌معشوقه،‌دوست، همکار، ارباب‌رجوع،‌صاحب‌کار و …) گند می‌زنید به همه رابطه. برای من، برای همیشه.

فردا- یعنی دیگه الان،‌ چون ساعت دو صبحه- تولد بهترین خواهر دنیاست. ما از اون خواهر‌هایی نیستیم که همیشه در حال حرف زدن باهم باشیم. یه وقتایی یه هفته هم میشه که بهم زنگ هم نمی‌زنیم. اما منا یه خاصیت … ادامه‌ی خواندن→

از در و دیوار که می‌گن میریزه،‌ حکایت امروز من بود و هست.

سلام امیروسین! بالاخره می‌خوای دو کلوم راجع به «پارمیدا» در آهنگ جاودانه «پارمیدای من کوش؟»* بنویسی یا خودم دست به کار شم؟ این تبعیضی که تو بین «لی لی» و «پارمیدا» می‌ذاری اصلا قابل قبول نیست. * از عشق تازه … ادامه‌ی خواندن→

کور شوم اگر دروغ بگویم. ساعت شش و هشت دقیقه صبح است. من هشت دقیقه قبل، راس ساعت شش، با صدای مهیب یک انفجار در خواب و زنگ موبایلم از خواب پریدم. خواب دیدم در مدرسه جادوگری هری پاتر هستم … ادامه‌ی خواندن→

چرا می‌گویند دنیا کوچک است؟ هیچم کوچک نیست. آنقدر بزرگ است که حتی به رویاها هم باید پوزخند زد وقتی فاصله‌ – این فاصله لعنتی- آن‌ها را می‌کشد. — سوال بی‌ربط: کسی از مصر اینجا را نمی‌خواند؟

و این شب لعنتی صبح نمی‌شود….نمی‌شود…