بایگانی نویسنده: لوا زند

قشنگی‌اش هنوز نفسمو بند میآره. خرابی که منم.

امروز یادم اومد (در واقع به یادم آورد) که خودم رئیسم و می‌تونم کلاس‌ها و جلسه‌ها رو کنسل کنم یا آنلاین برگزار کنم. فردا روز اول کلاس رقص دخترهای دبیرستانی و روز اول کلاس هنرهای دستی خانم‌های افغان در یک … ادامه‌ی خواندن→

وبلاگ شده «زمان شاه» ما. ذکر خیرهای ما بر می‌گرد به زمان وبلاگ‌ها. -امروز تراپیستم یک سوالی پرسید که برای جواب‌دادنش بر می‌گشتم به زمان وبلاگ‌ها و یک جوری توضیح می‌دادم دنیایی را که سخت است برای کسی را که … ادامه‌ی خواندن→

نزدیک به یک سال است درگیر یک ماجرای عجیب و غریب و ناخواسته‌ای هستم/هستیم. هربار فکر می‌کنم که تمام شده است اما تمام نمی‌شود. همین امروز فکر می‌کردم که دیگر وقتش شده است که در موردش بنویسم، اما باز یک … ادامه‌ی خواندن→

همه میدانند همه میدانند که من و تو از آن روزنهٔ سرد عبوس باغ را دیدیم و از آن شاخهٔ بازیگر دور از دست سیب را چیدیم

آرت‌توگدر کجای کار است؟ جای خوبی است. البته من یکی دوسالی هست که دارم این را می‌گویم، اما الان جایی هست که یواش یواش اسممان دارد در این منطقه مطرح می‌شود. من کار در CERI را نیمه وقت کردم و … ادامه‌ی خواندن→

امروز سی و نه سالم شد. دیشب در عالم هایی به خودم گفتم بیا ببین تا چهل سالگی می‌توانی برگردی به نوشتن یا نه. نوشتن برای تشویق، نوشتن برای تنبیه، نوشتن برای گریه در سال کرونا. مشکل من با نوشتن … ادامه‌ی خواندن→

یه مدتی دنبال تراپیست می‌گشتم. من وقتی سانتاباربارا بودم تراپیست داشتم یه چند وقتی. ولی فقط همون بود. از وقتی تو CERI مشغول کار شدم و همه دور و بری‌هام تراپیست شدن، فکر کردم که چقدر خوبه آدم فارغ از … ادامه‌ی خواندن→

یک سوالی دارم که خیلی خیلی دلم می‌خواهد از خیلی از دوستان و نزدیکانم بپرسم و فقط و فقط هم به عنوان یک تحقیق به جوابش نیاز دارم و جواب صادقانه آنها خیلی می‌تواند به من کمک کند. اما طبیعت … ادامه‌ی خواندن→

تو این دو سال خیلی تلاش کردم هویت من با هویت آرت توگدر یکی نشه. یعنی مردم منو می‌بینن یاد چریتی نیافتن. سوشال مدیا رو «خیلی» قاطی نکردم مثلا. هیچ فاندریزنگ عمومی رو تو سوشال مدیای خودم اعلام نکردم و … ادامه‌ی خواندن→