انتخاب بین بودن با کسی که دوسش داری و در نتیجه تکراری شدنش و روزمره شدنش با وجود همه عشقی که بهش داری با دور بودن ازش و مالکش نبودن و هیچ قولی نگرفتن و قولی ندادن به قیمت نگه داشتن دیوانگی دلت و زنده بودن همه رویاهابافی‌ها و دقیقه شماری کردن واسه گذشتن ماها و این هق هق لعنتی و درد عظیمی دلتنگی که هر دفعه بعد از رفتنش تو دلت می‌مونه،‌ تخمی ترین انتخاب دنیاست.
هر دفعه به این هق هق می‌افتم و از شدت درد فقط می‌خوام که نباشم، یادم میاد که بدتر از این هم گذشت و چاره‌ای نیست که آدم پای انتخابش بمونه.
همه یکشنبه‌های لعنتی زندگی من. همه یکشنبه‌های لعنتی…