بایگانی ماهیانه: ژانویه 2013

تقریبا خودمو به تخت بستم که دستم نره سمت این گوشی. درد داره.

شاید یه وقتی هم آدم باید برگرده دونه دونه هرچی جای پا بوده رو -با درد- نگاه کنه. واسته بیرون خودش و نگاه کنه که ببینه چقدر همه چی توهم بوده و اینهمه اصرار من برای اینهمه هیچ نبودن…

شاید هم همه این‌ها برای این است که از خودم خجالت می‌کشم. خجالت می‌کشم که بگویم کم آورده‌ام و دیگر نمی‌توانم. توانم تمام شده و سرشارم از نیاز. نیازی که هی انکارش می‌کنم. من آدم مسابقه نیستم، آدم زور الکی … ادامه‌ی خواندن→

به قول آقای هرمس، یادمان باشد که یک‌بار هم بنویسیم در خصوص سکس به عنوان وسیله دفاعی . بترسی که آدم‌ها برایت جدی شوند، نزدیک شوند، بخواهی ببینیشان، حتی از بودنشان لذت ببری…بهترین راه کشتن همه این‌ها آن است که … ادامه‌ی خواندن→

شاید هدیه فقط باید یکی باشد، سالی یک‌بار، وقتی می‌شود دویست و چندتا، این می‌شود که سر از سطل آشغال هم درمیاورند. پرندگان بی‌چاره که آواره جهانشان کرده‌ام.

معشوق‌ تازه‌‌اش، برداشته کادوی کوچکی را که دوستم برایش خریده بود، همه جا با خود برده بود در تعطیلات و کنار آن عکس می‌گرفت و می‌فرستاد برای این دوستم. شنیدن این داستان هم هیجان‌زده‌ام کرد. بعد فکر کردم این حس … ادامه‌ی خواندن→

گاهی هم آدم باید دو دستی بزند توی سرش که حق‌ات همین است. حق‌خودت همین همین است. تو که جنس خودت را می‌شناسی، تو که جنس خودت را می‌شناسی. تو که جنس خودت را می‌شناسی. الان دلم می‌خواهد که حداقل … ادامه‌ی خواندن→

باید یه فکرى واسه این خاک تو سرى کرد، حتى اگه چاره اش غل و زنجیر باشه… از دست خودم و زمین و زمان خشمگینم. این سیستم دفاعى الان دیگه خودش یه لشگر واسه دفاع لازم داره. استاد به گند … ادامه‌ی خواندن→