بایگانی ماهیانه: سپتامبر 2011

شلاق‌ها را تو خوردی تن ما درد می‌گیرد

یه کارناوال رقصی بود تو لندن. تو همون خیابونایی که تا چند هفته قبل مرکز شورش‌های لندن بودند. خیابون‌ها رو بسته بودند وتو کوچه‌ها خوراکی می‌فروختند و ملت در خونه‌هاشون رو باز گذاشته بودند بقیه برن دستشویی ( البته نفری … ادامه‌ی خواندن→

با خانم دکتر ع که این روزها کلبه حقیر را منور نموده‌اند، رفتیم لب اقیانوس که هم راهی رفته باشیم، هم یک مقدار صحبت‌هایی در حد خودمان داشته باشیم و هم حالا اگر خواستیم غروب را هم ببینیم. از برکه‌های … ادامه‌ی خواندن→

How I wish, how I wish you were here. We’re just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year, Running over the same old ground. What have you found? The same old fears. How I wish, How … ادامه‌ی خواندن→

سه ساعت که خوبه، تا خود ماه هم میام که اون چشای پف کرده‌ات رو ماچ کنم. کسخل اعظم. کی پس وقتی من دارم تو اون خونه تیمی‌هه ، موهای مردمون رو نوازش می‌کنم برامون ساقی‌گری کنه اگه تو خوب … ادامه‌ی خواندن→

حالا کلا من از تو چی می‌خوام؟

اولین لاک ناخن رو بعد از پنج سال خریدم. قرمز.

زنگ می‌زنه می‌گه به مامانت یه چیزی بگو. می‌گم باز چی شده؟ می‌گه شب مهمون داریم. من می‌گم اون ماهی هشتاد سانتی رو که گرفتم درست کنیم، اون می‌گه شصت سانتیه کافیه. می‌خواد آبروی منو ببره. مامانم از اونور داد … ادامه‌ی خواندن→

تو بیا، لامپ را هم روشن نکردی نکردی.

خب لامصب سنتاباربارام خوشگله دیگه. آدم اگه از تبت برمیگشت داکوتا چی می‌شد اونوت!