وسوسه سرخ من برای تسلیم
و دست و پا زدن‌های تبدار تو برای بقا
آیا این همان« لحظه نامحدودی که دو خورشید به هم خیره شدند» نبود؟

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.