My Licence for Bithcing

یک دوست میان‌سال امریکایی تعریف می‌کرد که وقتی جوان‌تر بود تمام ته‌برگ های آرایی را که داده بود را جمع کرده بود و با آن‌ها روی دیوار اتاقش در خوابگاه دانشگاهشان نوشته بود و بعد هم توضیح داد که اگر کسی رای ندهد حق غر زدن هم ندارد.
این حضرات در ایران را نمی‌دانم چطور فکر می‌کنند اما هفته قبل که شور و شوق سه‌شنه بزرگ همه جا را گرفته بود در این جمع‌های انتخاباتی جدا از اینکه برای یک کاندیدا تبلغ می‌‌شد همه تاکید بر این بود که رای دادن و حق رای داشتن یکجور افتخار است. در راه گرفتن این حق خیلی تلاش شده. مخصوصا برای زنان و اقلیت‌ّ‌های رنگین‌پوست.
در همه انتخابات‌های سیاسی همیشه انتخاب بین بد و بدتر است. داشتن حق رای و رای دادن مزیتی است که خیلی از ماها قدر آن را نمی‌دانیم. این حضرات که امروز نمی‌خواهند به هر دلیلی در انتخابات شرکت کنند فردا چطور می‌خواه
ند کسارا که با آنّان هم رای نیستند