بایگانی نویسنده: لوا زند

گیاهانم همه قد کشیده‌اند به سوی پنجره‌ها. رقصشان است برای نور. دلم نمی‌آید مجلسشان را برهم بزنم و گلدان‌ها را بچرخانم.

ما اتاق‌ خواب‌هایمان جداست. وقتی یکی‌مان دلش آن یکی را می‌خواهد می‌گوید می‌رود به آن یکی می‌گوید که بیا پیش من. این بیا خیلی خوب است.

می‌گم آخه چقدر قشنگی تو. می‌گه بعله. (من با گربه بودم.)

کلی از آدم‌هایی که دوستشون داریم خواهند مرد. به همین غمگینی.

اوکیه که بترسیم. اوکیه که نگران باشیم. اوکیه که همه‌اش حرف کرونا رو برنیم. اوکیه که خلاق و سازنده (پروداکتیو) و‌ متمرکز نباشیم. اوکیه گریه کنیم یا همه روز فقط بخواهیم با رفیقامون حرف بزنیم. هیچکی نمی‌دونه چی‌میشه. همه اختراعت … ادامه‌ی خواندن→

-تمیزی کردن خونه یک کار تخصصیه و کار من نیست. این خانوم الی که هفته‌ای یه بار میاد (می‌اومد!) خونه رو تمییز می‌کرد فعلا نمیاد به خاطر کرونا و طبعا من هرچی تمییز کنم به تمیزی کار اون و تیمش … ادامه‌ی خواندن→

من اگه مردم از کرونا نیست، از حرص‌هاییه که این پسره مایلز به من می‌ده. بسوزه پدر بی‌پولی که آدم مجبور می‌شه با هر الاغی کار کنه. الان عصبانی‌ام کلمه بهتری به ذهنم نمی‌رسه. اصلا نصف استرس من مال کار … ادامه‌ی خواندن→

یه نامه سرگشاده نوشتم امروز در مورد اینکه اگه با هنرمندی قراردادی داشتید و به علت کرونا برنامه‌تون کنسل شده، حواستون باشه که اگه می‌تونید حق قرارداد رو پرداخت کنید. در یک کلام، آدم باشید. بی‌شعور نباشید. متنش رو می‌ذارم … ادامه‌ی خواندن→

You used to be alrightWhat happened?Did the cat get your tongueDid your string come undoneOne by oneOne by oneIt comes to us allIt’s as soft as your pillow

به تراپیستم غر زدم که من یک عمر از همه چی تند تند گذشتم و خودمو از احساساتم جدا کردم. تو که نباید بذاری من همینطور بگذرم. وظیفه تو هست که مشاوره رو هدایت کنی. حالا داره یه چیزایی رو … ادامه‌ی خواندن→