بایگانی ماهیانه: نوامبر 2014

ع راست می‌گفت. بعضی‌ها آدم دونفره نیستند. یعنی هر کاری کنید نفر دوم یک جوری وصله زاید است. با هیچ چسبی نمی‌شود کسی را بهشان چسباند. تنهایند. باید تنها بمانند. خوب یا بدش مهم نیست، همین هست که هستند. راست … ادامه‌ی خواندن→

گفتم انگار مسابقه داری با من. انگار همه اش حواست است که نکند «کم بیاوری». نکند حرف تو درست نباشد یا حتی نکند من بفهمم زیاد دوستم داری. گفتم شاید خیال می‌کنم، شاید ترس‌های خود من است، اما من با … ادامه‌ی خواندن→

شب‌ها برایم «فارست گامپ» می‌خواند. ترجمه فارسی‌اش را. آنقدر می‌خواند تا من بخوابم. البته می‌دانیم که خواباندن یک آدم نارکلوپتیک خسته که از زور کمردرد با مسکن زندگی می‌کند خیلی کار سختی نیست، اما خب ما داستان را اینطور تعریف … ادامه‌ی خواندن→

همه آرزوهای جهان قبلا به فروش رفته‌اند.

یک بلاگر آنقدر ننوشت که مرد.

چند هفته قبل داشتم به میم می‌گفتم که دیگر وضع از این بدتر نمی‌شود. یعنی ماشین که تصادف کرد و جریمه سرعت شدم و یک خرج اضافی هم از یک جایی دیگر زد بیرون و همه این‌ها ردیف شده بود، … ادامه‌ی خواندن→