بایگانی سالانه: 2012

اتفاقی که افتاده ( نه همین یک سال گذشته، حتی کمی قبل‌تر از جدایی ام) این است که از هرگونه «اتصالی» گریزان شده ام. با «تعهد» از قبلش مشکل پیدا کرده بودم، اما «رابطه» داشتم. رابطه به این معنای مرتب … ادامه‌ی خواندن→

حقیقت این است که کنار تو نه گفتگو لازم است، نه تمرکز نه توجه. تو هستی و این اصل آرامش است. البته خب «اگر» باشی که نیستی.

تعجب من نادیده گرفته شدن نقش مذهب در تمام این بحث‌ها است. من آدم مذهبی هستم؟ نه. من به یک حکومت مذهبی اعتقاد دارم؟ نه. به نظرم قانون اساسی باید به قدرت برتر یا مذهب اشاره کنه؟ نه. اما شما … ادامه‌ی خواندن→

قربونتون برم. خیلی ممنون خوش آمدید خواهش می‌کنم بفرمایید، برنامه شروع شد عزیزان! بفرمایید داخل عزیزان! ماشین آماده است. بفرمایید خواهش می‌کنم. بله. بله. اینجا درس می‌خونم. ای وای سلام علیکم. چشم. براتون تهیه می‌کنیم. ای بابا. کاش خبر می‌دادید … ادامه‌ی خواندن→

ما که شال و کلاه کردیم و رژ لب صورتی زدیم و لبامونو از هر طرف دو متر وا کردیم و رفتیم که کنفرانس تشکیل بدیم در سه روز آینده. قمر بنی‌هاشم خودش کمک کنه واقعا.

دو هفته قبل امتحان میان ترم بچه‌های کلاس تاریخ معاصر ایران بود (من دستیار استادشونم). بعد صبح ساعت نه و ربع اینا بود، من پشت در کلاس منتظر بودم کلاس قبلی تمام بشه که برم تو. یکی از بچه‌ها ی … ادامه‌ی خواندن→

تو کلاس روش تحقیق یکی از استادهای دانشکده اومد راجع به یه تحقیق سه ساله مشترکش با پلیس و گروه‌های محلی در خصوص جامعه دگرباشان سنتابارابا صحبت کرد. سه سال پیش این خانم و همکاراش تو دانشکده ما یه تحقیقی … ادامه‌ی خواندن→

من یه کاری کردم. (نویسنده بعد از نوشتن این جمله سرش از ترس زیر لحافش قائم می‌کند)

احتیاج به یک آدم خجسته و آلت شکفته‌ای دارم که ظهر یکشنبه پاشه با من بیاد بریم کنسرت کیوسک در سان فرانسیسکو و بعد از کنسرت برگردیم بیایم سنتاباربارا. سر جمع می‌شه ده دوازده ساعت رانندگی و سه چهار ساعت … ادامه‌ی خواندن→

کاش یک نفر بود که میتوانستی بغضت را پیشش باز کنی. که هر نفرین داری به جانم بفرستی. یک نفر که این بغض تو را بشکند. کمرت شکست بسکه غصه خوردی. حرف بزن لامصب. حرف بزن.