بایگانی سالانه: 2012

نه تنها آمده‌ام سکرمنتو عید دیدنی خانه پدر و مادر که چمدانک و پدر و مادرش هم امروز عصر آمدند عید دیدنی و آجیل و شیرینی و میوه خوردیم و از هر دری سخن گفتیم. بعد هم من و پدرم … ادامه‌ی خواندن→

اینجا همه اش پر از کاش است اما کاش تو بنویسی و کاش سفید بنویسی و کاش فقط یک کاش کوچک که من هم یک روز باشم در یک خط یک کلمه یک حرف که تو بنویسی‌اش کاش من جایی … ادامه‌ی خواندن→

شاید یه روز زخم‌های ماها هم خوب شد. شاید یه روز دوباره بشینیم سر سفره مامان بزرگ‌اینا شاید دوباره سال که تحویل شد، صف بکشیم همه رو ببوسیم عیدی بگیریم شاید یه روز دوباره بچه بشیم شاید یه روز دوباره … ادامه‌ی خواندن→

بهارتون مبارک آقای زید‌آبادی. جونتون سالم. * و طبعا همه زندانی‌های دیگه. هرکی به هر دلیلی امشب پیش اونایی که دوسشون داره نیست. به سلامتی آزادی.

تحویل سال تو جاده بودم. امسال حتما سال مبارکی خواهد بود.

اصلا یادم نیست اینو قبلا نوشتم یا نه. اما چون دوباره اتفاق افتاد و دوباره یادم اومد می‌نویسمش یادتونه بچه‌ بودیم، یه مهمونی می‌شد، بعد آقایون که دور هم جمع می‌شدند، کله‌ها داشت از جلو یا وسط خالی می‌شد. تصویری … ادامه‌ی خواندن→

داشتم تو کتابخونه مشق آخر ترم می‌نوشتم. یه دفعه ویرم گرفت که برم خونه گردگیری کنم. امسال هیچ خبری از عید نیست تو خونه. باس خجالت بکشم. برگشتم رفتم خونه .آشپزخونه و بعد هم هال رو یه ذره مرتب کردم … ادامه‌ی خواندن→

رقصم گرفته بود مثلِ درختکی در باد آنجا کسی نبود غیر از من و خیال تنهایی… رقصم گرفته بود ویرانه سر، دیوانه وار تنها… تنها تنها رقصیدم ابراهیم منصفی

وسط یه بحثی باشیم. مثلا آخرین قسمت مزخرف یه سریال. بعد لابد خوراکی دستمونه که یه جا میشینیم یا دراز می‌کشیم یا ثابت می‌شیم. بعد بحث یه ذره ادامه پیدا می‌کنه. بعد ساکت می‌شیم. کامپیوتر رو می‌بندیم. ساکت ساکت ساکت. … ادامه‌ی خواندن→