بایگانی سالانه: 2008

دلم برای آدمی که به کرم شبتاب می‌گوید «کون چراغ سبز»، تنگ است.

چندتا ازدوستام اینجا ممهان مننند. یکی‌شان پرسید که آیا در خانه اینترنت دارم یا نه. قبل از اینکه من دهانم را باز کنم جواب بدهم،‌ یکی دیگه جوابش را داد که این سوالت مثل این بود که کسی از پاپ … ادامه‌ی خواندن→

برنامه شوی آخر شب دیوید لترمن را می‌بینم. یعنی همین الان درحال تماشایش هستم. یک خانمی آمده که یک‌سری اسباب بازی جدید را معرفی کند. اسباب بازی اول یک دایناسور سیصد و پنجاه دلاری است که در بدنش چهل سنسور … ادامه‌ی خواندن→

ترومن جوان سی‌ساله‌ای است که با همسرش در جزیره‌آی زیبا و سفید وسط اقیانوس زندگی می‌کند. ترومن پدرش را در دریا ازدست داده و از آب می‌ترسد. یکبار که بچه بوده به معلمش گفته که می‌خواهد برود دنیا را بگرد … ادامه‌ی خواندن→

زندگیم روی دور تند افتاده باز. همه چیز پشت هم قطار است. قطاری که من گویا هرگز قرار نیست به آن برسم. ترمز را می خواهم بکشم جایی. بس است دیگر. فکر می‌کنم باید بتوانم افسار خودم را به دست … ادامه‌ی خواندن→

در زندگی روزهایی هست که با خبربد شروع می‌شود. مثل همین امروز. مثل خبر رفتن یک خاطره. اما خاطره مگر می‌رود؟ هیچ چیز شکیبایی برایمان اگر نماند همان یک جمله‌اش از همان عاشقی‌های دوره نوجوانی بسمان است. جمله‌ای که معلوم … ادامه‌ی خواندن→

مطالعه پدیده‌ای به اسم «مذهب» روز به روز برای من جالب‌تر می‌شود. از تصمیمی که سال قبل گرفتم و منجر به دورشته شدن دوران لیسانس من شد و تا مدتی فکر می‌کردم شاید تصمیم عجولانه‌ای باشه، الان اصلا پشیمان نیستم. … ادامه‌ی خواندن→

یک دوره‌ای غصه می‌خوردم اگر خانه تمییز نبود. اگر ظرف‌ها دو روز توی ظرفشویی می‌ماند. اگر مویی کف حمام می‌دیدم. یک دوره‌ای غصه می‌خوردم اگر وقت غذا پختن نداشتم. اگر چیزی در یخچال نبود. اگر غذایی که می‌پختم بد مزه … ادامه‌ی خواندن→

گزارش همایش بنیاد پژوهش‌های زنان که قولش را داده بودم: جنبش زنان ایرانی،‌ جنبشی فراسوی یک حرکت محلی

وقتی به کسی که از زندان آمده مرخصی زنگ می‌زنی چه باید بگویی؟ رسیدن بخیر! خسته نباشی! غم آخرت باشه! خدا صبرت بده! چه باید گفت؟