بایگانی ماهیانه: ژانویه 2008

دیکتاتوری ما را به خودش معتاد کرده، هوش از سرمان برده، حساسیتهای مان را از دست داده ایم همه چیز برای مان قابل قبول شده مهم نیست که فاجعه چه باشد و در چه حجم، چرا که ما اصولا فاجعه … ادامه‌ی خواندن→

یک چیزی در من درست نیست ظاهرا همه چیز سرجایش است و همه کارها روی برنامه انجام می شود. اما چیزی در من درست نیست. این بداخلاقی و پاچه دوستان را گرفتن و عصبانی شدن های بی دلیل و ناراحتی … ادامه‌ی خواندن→

مارتا کلید را چرخاند و خودش را روی کاناپه پرت کرد. کاناپه یا تخت. حالا چه فرقی دارد. از یکی از این حراج های دم خانه ها خریده اش. فقط پنچ دلار. چند جایش سوراخ است اما آنقدر رویش لباس … ادامه‌ی خواندن→

Santa Cruz Beach Photo by Roja

از مهمانی رفتن متنفر شده ام. کسالت آور ترین آدم مهمانی هایم. دلم برایش می سوزد. میخنند و می خواهد برقصد اما همپایش که من باشم یا بغض کرده ام و جایی در مبلی فرو رفته ام یا کنار آتش … ادامه‌ی خواندن→

من این جملهI don’t care را نمی فهمم. در فرهنگ لغات من جای ندارد. برایم تعریف شده نیست. از بکار بردنش متنفرم. از عادت به بکار بردنش بیشتر.اصطلاحی نیست که با فرهنگی که من با آن بزرگ شده ام همخوانی … ادامه‌ی خواندن→

یعنی یک آدم برای گوش دادن موسیقی به چند عدد هدفون احتیاج دارد که من هر دفعه باید از زیر مبل و میز و تخت و یخچال و کمد و جا کفشی این همه هدفون جمع کنم؟

چرا گاهی می شود به روانی آب نوشت و گاهی با آنکه پر از کلمه ای نمی توانی کلمه هایت را به هم وصل کنی و جلمه ات را کامل؟ یا جمله هایت را شکل دهی؟ ذهنم درگیر است. امروز … ادامه‌ی خواندن→

مدتها بود تبلیغی اینطور مرا به وجد نیاورده بود.

مارتا پیش بند سیاهش را باز کرد و آن را پرت کرد روی صندلی عقب. شروع به ورد خواندن کرد که ماشین روشن شود. پیش خودش فکر کرد دیگر باید این قراضه اسقاطی را رد کند و یک ماشین نو … ادامه‌ی خواندن→