برای درد کلمه داریم، برای لذت، برای عشق،‌برای مرگ
برای همه‌شان کلمه ساخته‌ایم. کتاب نوشته‌ایم. شعر گفته‌ایم.
خودمان را تعریف کردیم. شناساندیم. هرکس کلمه بیشتر می‌داند، شناخته‌شده‌‌تر است.
کلمات سخت، سنگین، پرطمطراق
از بی‌کلامی ترسیدیم. از سکوت ترسیدیم. سکوت وحشت شد. سکوت را کشتیم و در مرگش بازهم مرثیه سرودیم. تلخ‌ترین طنز قرن است این در سوگ سکوت کلمه بافتن.
کلمه می‌بافم. کلمه می‌ بافی. کلمه می‌بافد
کلمه می‌بافیم، کلمه می‌بافید، کلمه می‌بافند.
لبخندت گم شده‌است. لبانت زیر کلمات دفن شده‌اند. ساکت باش. فقط ساکت باش.