۷۲۹*

خواستم بنویسم: «واقعیتش اینه که نوشتن یا ننوشتن، بایکوت کردن یا نکردن و تظاهرات رفتن یا نرفتن هیچ تغییری در وضعیت موجود ایجاد نمی‌کنه، فقط واسه دل خود آدم خوبه که بدون طرف بی‌تفاوتی رو نگرفته.» بعد دیدم یه ذره زیادی ناامید کننده است. شاید یه وقتی یه چیزی عوض شد. اما تئوری توطئه که رها نمی‌کنه. یه چیزی ته دلم می‌گه وقتایی که نوشتن و بایکوت کردن و شعار دادن هم چیزی رو عوض کرده، در واقع «قرار» بوده عوض بشه. اینکارا لایه رویی بوده واسه پوشوندن اصل تصمیم. روزگار بی‌اعتمادی مفرط.
*۷۲۹ در این مملکت سه عدد اول بارکد محصولات تولید اسرائیله. کمپینی هست برای بایکوت خرید این محصولات.