ملوانان نمی میرند!

حاج آقا واشنگتن و احسان گلایه کردند که چرا وبلاگستان در مورد این قضیه گروگانگیری / بازداشت متجاوزین چیزی نمیگه. فکر کنم بخش عمده اش در راستای همون بی رگ شدن قومی باشه و یه بخش دیگه هم میهن پرستی ( لابد از مدل سیصدی) که غلط کردن اومدن تو خاک/ آب ما.
خودم از این قضیه ” زن بازی” اون خانم فی به شدت بدم اومد. لیلا و مریم گفتند در موردش. من یکی دوبار اخبار تصویری رو بیشتر ندیدم که هرچی بود مطمئنم به “ضعیفه سازی” جمهموری اسلامی نمیرسید.
وقتی حرف ارتش هست – حداقل چیزی که من میبینم و میشنوم- زن و مرد نیست. زنها هم همونطور به عراق و افغانستان فرستاده میشن که مردها. یعنی به نظرم بازی اش خیلی زشته. زشت تر از اون چیزی که بشه حتی در موردش حرف زد. ” رن رو ول کنید بره سر خونه زندگیش و مادری اش رو بکنه!” که اگه زن فقط این بود که داوطلب نمیشد بیاد تو ارتش! بگذریم.
حالا میفهمم چرا خیلی ها ننوشتن. حتی یه لحظه فکر کردن به این قضیه تحمل زیادی میخواد.
جریان رو از سی ان ان و فاکس دنبال نمیکنم. منبع ام بیشتر ان پی آر هست. دیروز با آقایی به اسم کریم ساجدپور مصاحبه ای داشت که کل جریان رو خوب تحلیلی کرد. ( لیک صوتی مصاحبه) میگفت که ایرانیها مستاصل شده اند و همه این فشارهایی که هست داره خودش رو اینجوری نشون میده و بعد هم در مورد این گروهای خودسر ( بسیج؟) گفت که چطور هرکاری میکنند و بعد رهبر اونها رو قبول میکنه. البته ظاهرا بر خلاف نظر ایشون خیلی هم ماجرا آخرش معلوم نیست و تند هم پیش نمیره.
از اونطرف هم که ملت جمع میشن در سفارت میگن اینها رو اعدام کنید! نابغه هایی داریم ما.
کسی نمیدونه پشت پرده چه خبره. همیشه هر اتفاقی که میافتاد میشنیدیم که کسی می گفت اینها بازی هست و پشت پرده خبرهای دیگه ای . حالا اصلا دیگه فکر نمیکنم پرده ای وجود داشته باشه. شاید هم باشه و مثل همیشه ما ساده تر از اون هستیم که سیاست رو بفهمیم. یعنی واقعا سیاستمدارهای ایرانی اینقدر باهوشند که احمق نظر میرسند یا اینکه…
پی نوشت: تحلیل نامه سوم.
یه دو روز دیگه طول بکشه واسه جورج بوش نامه مینویسه و لابد زنهای انگلیسی که روسری سرشون کنن و بعد از یه هفته هم داوطلب میشه بره قم.