بهانه ها

این وبلاگستان ما پر از مردمی هست که کارهای بزرگ میکنن. مشکلات دنیا رو حل میکنن. تو دهن احمدی نژاد یا بوش میزنن . از حقوق همه مردم به طور برابر دفاع میکنن. دمکراسی رو به کشورهای بدبخت میبرن. نتایج انتخاباتها رو تو همه کشورهای عوض میکنن. به شدت مواظب آقا ( شاید هم خانوم) هیومن رایت هستن که زیر پا له نشه. خیلی مواظبن که هیچ کودکی هیچ جای دنیا یه وقت خدای نکرده آزرده نشه. بعضی ها هم پولهای گنده گنده از همین وبلاگها در میارن. بعضی ها باهاش معروف میشن و میشن نماینده تمام بالای شصت میلیون جمعیت ایران. کلا بیزنس وبلاگها هم جدیدا داره خوب میگیره. جون میده برای ملتی که فارسی هم بلد نیستن و ساده اند ( یعنی کلا مثل ما نیستن) بگذریم حالا….
اما این وسط آدمهایی هم پیدا میشن که پول هاست و دومین رو هم خودشون میدن. مردمی که روشنفکر نیستن و وقتی سیگار میکشن سرفه میکنن چه برسه به دود رو سربالا دادن. بعضی از این مردم یه روز پاییزی دلشون میگیره و از مدرسه ابتداییشون مینویسن و از کوهی که خیلی وقت قبل یه بار رفتن.
اگه بدونید چقدر چسبید بهم وقتی این خانم اومد بهم گفت که همون مدرسه ابتدایی میرفته که من میرفتم و اولین بار اونهم وقتی هفت سالش بود عاشق یه پسره از مدرسه بغلی شده و باهم میرفتن همون کوچه پشتی که تو میرفتی و باهم از مهد کودکشون حرف میزدند.
اگه بدونید چقدر میچسبه که بدونید این آدم هم معلم کلاس دوم تو رو با خال روی صورتش یادش مونده و مدرسه رو با هم ساختمون گرد وسطی که یاد تو هست.
اگه بدونید چقدر میچسبه که این آدم بگه جمعه همین هفته بوده کوهی که کلی از خاطرات تو رو دفن کرده. واگه بدونید مسیر کوه ها رو از همون مسیری میره که تو میرفتی.
و اگه بدونید چقدر میرزا قاسمی درست کردن واسه این خانوم مزه داد ( اونقدر که برات بوی سیرکه همه خونه و ماشین رو گرفته هم دیگه مهم نباشه) و اگه بدونید چقدر بیشتر مزه داد با این خانم بری اینجا و فیض ببری کلی. (طوری که ذخیر یه ساله ات واسه خیلی چیزها تامین بشه.)
ولی این رو دیگه نمیدونید نشستن تو یه کافه فرانسوی و غیبت کردن پشت همه این اهالی شهر چقدر بیشتر از همه اون دید زدنها میچسبه و چقدر روح آدم رو تازه میکنه. جوری که اصلا نمیفهمی چهار ساعت رانندگی رفت و برگشت کی تموم شد.
به قول اون یکی دیگه خانم نازنین کاشکی شما ها هم – اگه مشغول حل کردن مشکلات دنیا نیستین- اینجا بودین که میرفتیم کافه فرانسوی روبه روی اقیانوس آرام و باهم غیبت آدم بزرگها رو میکردیم.