بیست و پنجم نوامبر دو هزار و یازده

آدما تو رابطه با یه آدم تازه خودشون هم عوض می‌شن. نمیشه. هیچی ثابت نیست. نه ما دیگه اون آدم سابق هستیم نه فضا و زمان و اون طرف تازه مثل نفر قبلی. واسه همینه که آدم- اینجا هم- نباید ایدولوژی من اینطورم من اونطورم داشته باشه. یعنی من یکی که اینقدر خودم رو شگفت‌زده کردم از انجام کارهایی که یک روز پررنگ‌ترین خط قرمزهام بود که دیگه اصلا در مورد خودم هیچ قطیعتی ندارم. کلا همه چی نسبیه. قول و قرارهای آدم به خودش هم لابد همین. آدمه دیگه. عوض میشه یه کارایی می‌کنه که یه روز به مخیله‌اش هم خطور نمی‌کرد.