هی آدم میاد بنویسه
کلمه‌ها در می‌رن. یعنی قبل از اون اصلا کلمه در نمیاد که بره. کار کلمه‌هه هم اصلا نیست.
بعد آدم یادش می‌ره چی می‌خواست بنویسه تو بیگین ویت!
اوه. شت.